Zonder Ogen en Zonder Oren
Hoe vaak laten we ons niet leiden door gedachtes die we over een persoon of situatie hebben, i.p.v. dat we écht waarnemen hoe het voor ons is?
Op deze gedachte kwam ik nadat ik een training had gegeven aan een team professionals die werken in de hulpverlening. Een gemêleerde groep van psychologen, bewegingsagogen, secretaresses en artsen.
Binnen 1 van de opdrachten, werkten ze met blinddoeken om en oordoppen op. Ze mochten elkaar rondleiden. De mensen die rondgeleid werden wisten niet door wie, en ontmoetten op deze manier verschillende ‘leiders’. [1]
De reacties na deze oefening waren prachtig om terug te horen, en voor de deelnemers heel leerzaam, confronterend en ontwapenend. Wat vooral naar voren kwam, is dat ze zó scherp konden waarnemen hóe de manier van begeleiden voor hen voelde. Dat ze direct voelden of het voor hen goed voelde, of het vrij of juist benauwend voelde, of ze zich veilig of beschermd voelden, en of ze zich samen of alleen gelaten voelden.
De deelnemers waren verwonderd hoeveel er waar te nemen viel binnen de korte oefening, en hoe verschillend de ontmoetingen waren. Ze konden écht gaan voelen omdat ze niet werden afgeleid ‘welke collega’ dit was, met alle gedachtes die daarbij komen. Ze konden dichtbij zichzelf blijven omdat hun andere zintuigen even werden afgeschermd.
Ik moest steeds denken aan die prachtige quote van Ted Troost: “Het lichaam liegt nooit”. De deelnemers konden (letterlijk) blind varen op wat hun lijf hen te zeggen had. Voelden haarfijn aan hoe de manier van begeleiden voor hen was. Maar ook hoe minimale verschillen in de begeleiding, een impact hadden. [2]
Ik realiseerde me dat we soms niet meer naar ons lijf luisteren, omdat ons hoofd ons zegt hoe het is. (“ah, dat is die ene collega, bij wie ik een keer mijn hart zo fijn kon uitstorten, dan is het goed!” of “die collega die weet altijd zoveel, die zal wel weten hoe het moet!”) En dat we dat soms labelen als ‘voelen’.
Natúúrlijk speelt de geschiedenis die je met iemand hebt mee, óók in hoe het voor je voelt.
Maar als je écht, opnieuw, luistert naar je lichaam, zegt die dan hetzelfde als je hoofd? En durf je dan op die waarneming te vertrouwen?
[1] De dag had uiteraard een opbouw, waarbij luisteren naar het lijf al centraal stond. En deelnemers zich genoeg vertrouwd voelden om de oefening geblinddoekt en met oordoppen, aan te gaan.
[2] Heb je ook interesse in een training of dag teambuilding van mij? Leuk! Neem contact met me op via info@sannevanderkolm.nl of 0651728909, dan bekijken we samen of ik iets voor je kan betekenen.
